Rick Trippe, çıktığı bir avda bu ikilinin kavgasına tanık olmuş ve fotoğraflarını çekmiş.
İki zehirli hayvanın kavgasında kim sağ çıkacak? Zehirli denizyılanı mı yoksa ölümcül taşbalığı mı?
Okyanusların olasılıkla en zehirli iki yaratığı –denizyılanı ve taşbalığı olması muhtemel bir balık– arasındaki büyük kavga internette çok ilgi gördü, ama bu tür çatışmalar aslında belki o kadar ender rastlanan bir durum değil.
Ender olan şey böyle bir kavganın kaydedilmesi.
Mızrakla avlanan Avustralyalı bir balıkçı, denizyılanı–balık kavgasına geçtiğimiz Perşembe kuzey Avustralya’daki Darwin kenti açıklarında tesadüfen rastlamış. Fotoğraf çekmek için hayvanları kısa süreliğine sudan çıkardıktan sonra tekrar geri bırakmış.
“Aptal olabilirim ama deli değilim,” demişti balıkçı Rick Trippe BBC’ye. “Yaptığım şeyin tehlikeli olduğunun farkındaydım.”
Chicago’daki Doğa Tarihi Saha Müzesi’nden denizyılanı uzmanı John C. Murphy, balıkların birçok denizyılanının beslenmesine dahil olduğunu belirtiyor. Denizyılanının hangi türe ait olduğunu fotoğraftan anlamanın zor olduğunu, benzer türleri birbirinden ayırmak için pul sayımı yapılması gerektiğini söylüyor.
Balığı tanımak da zor. Queensland Üniversitesi’nde zehir araştırmaları yapan National Geograpic kaşifi ve biyolog Bryan Fry, balığın Trippe’in düşündüğü gibi bir taşbalığı değil zararsız bir tür kurbağabalığı da olabileceğini söylüyor.
Kurbağabalığı ve taşbalığının her ikisi de Avustralya sularında yaygın. Karışık desenli, tuhaf biçimli bu balıklar kamuflaja başvurarak resifler arasında saklanıyor. Ancak savunma stratejilerinde fark gösteriyor. Kurbağabalığı genelde zehirli hayvanları taklit ederken, taşbalığının zehirli keselerle dolu dikenleri oluyor. Bu güçlü zehir, tedavi edilmediği taktirde insanı iki saat içinde öldürebiliyor. Bu yüzden, özellikle okyanus zemininde yürüyen dalgıçlar için tehlike yaratıyor.
Hem taşbalığı hem de kurbağabalığı denizyılanlarının menüsünde yer alıyor. Murpy yılanın balığın zehirli dikenleri tarafından sokulmasının pek mümkün olmadığını söylüyor.
“Denizyılanları balıkları genelde başından başlayarak yiyor, yüzgeçlere karşı çabalaması gerekmiyor,” diyor. “Taşbalığının yüzgeçlerinde bulunan dikenler hayvanın bedenine yapışık durduğu için yılanın derisini deleceğini zannetmiyorum.”
Ayrıca denizyılanlarının taşbalığı zehrine karşı bağışık olması ihtimali de var. Ancak Murphy bu konuda herhangi bir araştırma yapıldığını zannetmiyor. Dünyanın farklı bölgelerinde yaşayan deniz yılanları hakkında pek fazla bilgi yok. Bazıları yok olma tehlikesi altında, birkaçında bu tehlike kritik düzeyde.
Denizyılanları, avlarını küçük azı dişleriyle ısırıp zehir enjekte ediyor. Av etkisiz hale gelince de bütün olarak yutuyor.
“Pek hoş bir ölüm değil,” diyor Murphy.
Trippe, hayvanları yeniden denize bıraktığı anda denizyılanının balığa yeniden saldırdığını söylüyor. Ve bu kez yılan amacına ulaşmış.