Çoğu anne-baba, çocuklarının hayvanlara karşı öfkeli ve şiddet eğilimli olduğunu görse de sesini çıkarmıyor ya da geçici olduğunu düşünerek üzerinde durmuyor. Yapılan araştırmalara göre ise, neredeyse tüm şiddet suçlularının çocukluklarına bakıldığında, hayvanlara karşı zulüm öyküsü yer alıyor. Psikiyatri Uzmanı Tanju Sürmeli, 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü vesilesiyle, hayvana karşı şiddet eğiliminin üzerinde durulması gerektiğine dikkat çekiyor. Gelecekte daha önemli sonuçlar doğurmaması adına çocuklarda hangi yaşlarda ne gibi önlemler alınması gerektiğini de açıkladı.
Birçok anne ve baba çocuklarının hayvanlara karşı şiddet eğilimini görmezden geliyor ya da düzelir diye üzerinde durmuyor. Oysaki yapılan araştırmalar sonucunda, neredeyse tüm şiddet suçu faillerinin çocukluklarına bakıldığında hayvan zulmü öyküsüne sahip oldukları gözlemleniyor. 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü vesilesiyle, hayvana karşı şiddet eğilimi konusuna dikkat çeken Psikiyatri Uzmanı Dr. Tanju Sürmeli, çocuklarda hangi yaşlarda ne gibi önlemler alınması gerektiğini ayrıntılı olarak açıkladı.
Çocuğun Yaşı ve Yetişme Ortamı Belirleyici
Bir çocuğun neden bir hayvana kötülük yapmak istediğini anlamaya çalışmamız gerektiğini belirten Dr. Tanju Sürmeli, “Örneklere baktığımızda mesela, 13 kadın öldürmekten suçlu bulunan kişi, çocukken köpekler ve kedilere ok attığını; suçlu iki ayrı kişinin çocukluklarında eğlenmek için hayvanlara eziyet vermekle övündüklerini öğrenmişizdir. Çoğu anne-baba çocuklarının hayvanlara yaptığı zulüme (böceğin bacaklarını koparan veya köpek yavrusu üstünde oturma gibi) aslında üzülüyor. Bir çocuğun neden bir hayvana kötülük yapacağını anlamaya çalışmalıyız. Peki ne zaman çocuğun hayvana yaptığı kötülükten endişelenmeliyiz? Ne durumda bu normal olur? Bir katil mi yetişiyor kaygısı olmalı sorularının cevabını aslında çocuğumuzun yaşı ve yetişme ortamı belirliyor” açıklamasında bulundu.
“Aile İçi Şiddet Gören Çocukların Yüzde 30’u Hayvanlara Şiddet Uyguluyor”
Hayvanları istismar eden çocukların, çoğu zaman böyle bir olaya şahit olmuş ya da çocukluklarında istismara uğramış kişiler olduğunu belirten Sürmeli, “İstatistikler, aile içi şiddete şahit olan çocukların yüzde 30’unun evcil hayvanlarına benzer bir şiddet uyguladığını göstermektedir. Hayvan istismarı ve kişiler arası şiddet arasındaki bağlantı çok iyi bilinmektedir. Ayrıca, akran baskısı altında, hayvan istismarı karşımıza çıkan bir diğer nokta oluyor. Bunlar dışında karşımıza çıkan konular ise; can sıkıntısı veya depresyonun hafifletilmesi için hayvanlara şiddet, hayvanlarda cinsellik yaşamaya çalışma, daha güçlü bir kişi tarafından çocuk hayvan istismarına zorlanma, çocuğun istismar ettiği kişiyle özdeşleşmesi sonucu örneğin, mağdur edilmiş bir çocuk, daha savunmasız bir hayvan üzerinde bir güç duygusunu yeniden kazanmaya çalışabilir. Bir ebeveyn veya diğer yetişkinlerin kötü niyetli ‘disiplin’in kopyalanması ile aynısının hayvanlara uygulanması görülebilir” dedi.
Hayvana zulüm eden çocukları nasıl ayırt edeceğiz?
Psikiyatri Uzmanı Dr. Tanju Sürmeli, “Hayvanları istismar eden çocuklar için, bir kural olarak, sorunun ciddi olup olmadığını veya kolayca ele alınabileceğini değerlendirmeye çalışırken bazı yönergeleri kullanmak yararlı olabilir. Bunlar genel kurallardır ve her durum için ayrı ayrı değerlendirilmelidir” açıklamasında bulundu.
1-6 yaş arası veya gelişimsel olarak gecikmiş çocuklar, hayvanlara oyuncak gibi davranılmayacağını ve onların duygularının olduğunu anlamak için bilişsel olgunluğa sahip olmayan, okul öncesi çocuklarıdır. Çocuğun evde ilk beslenen hayvanı olabilir veya çeşitli hayvanların bakımına nasıl yardımcı olabileceği konusunda çok fazla deneyime veya eğitime sahip olmayabilirler.
Ne Yapmalı: Bu durum çocuğun yaşına ve gelişimine bağlıdır. Genel olarak, yine de, çocuğa bir hayvana vurmanın ya da kötü muamele yapmanın uygun bir davranış olmadığını, başka bir çocuğa vurmak gibi bir şey olmadığını açıklayın. Anne-babalar, çocuk bakıcıları ve öğretmenler tarafından insancıl eğitimlerle (hayvanlara nazik olma, sevecen ve hayvanları beslemek gibi) hayvan suiistimalinin kabul edilemeyeceğini çocuklara anlatmak, yeterli olabilir.
6/7 – 12 yaş grubu çocuklar, entelektüel olarak hayvanlara zarar vermeyeceğini anlayan bir çocuk yaşındadır. Burada, eğitim eksikliğinden değil, bunun yerine, hayvan istismarının daha derin bir psikolojik problemin bir belirtisi olma olasılığı daha yüksektir. Daha önce de belirttiğim, bir dizi çalışma, çocuklukta görülen hayvan suistimalini evde aile içi şiddete ve çocuklukta fiziksel veya cinsel istismara bağlamıştır.
Ne yapılmalı: Profesyonel yardım isteyin. Bir hayvana bilerek kasıtlı olarak kötü muamele etmek bu yaştaki bir çocuk için “normal” değildir.
Davranışı düzensiz istismar eden 12 ve üstü yaş çocuklardan, hayvanları kötüye kullanan gençler, hemen hemen her zaman diğer antisosyal davranışlara (kötü madde kullanımı, çete faaliyetlerine) gireceklerini unutmayalım. Bazen hayvan istismarı, sapkın bir akran grubu baskısı ile birlikte olur. Diğer zamanlarda can sıkıntısı azaltmak ya da kontrol hissi elde etmek için bir yol olarak kullanılabilir.
Ne yapılmalı: Hemen profesyonel yardım alın. Mümkünse, arkadaşlarınızın, aile üyelerinin ve hatta öğretmenlerinizin desteğini alın. Dürtü ve agresyon kontrolü için ilaçsız neurofeedback tedavisinden yararlanılabilir.
Bir hayvana karşı işlenen her şiddet eylemi, bir kişinin cinayetine dönüşeceğinin işareti değildir. Özellikle de doğal coşkusu ve merakı ile evcil hayvanlar için hoş olmayan bazı deneyimler doğurabilen küçük çocukları insani hayvan yaklaşımı konusunda eğitmeye devam etmeliyiz”
Kaynak: http://www.psychologies.com.tr/hayvanlara-zulum-yapan-cocuklar-ilerde-suca-yatkin-olurlar-mi/