Safkan Van kedilerini melezlerden ayıran unsurlar, fiziksel özelliklerinin yanı sıra güleç yüzü, sahibine bağlılığı, öğrenme kabiliyeti ve de bir kedi için şaşırtıcı bir şekilde suyu seven yapısı.
Doğu cephesinde yeni bir şeyler var: Van’ın bir süredir soyu tehlikede olan pek sevgili kedisi düzlüğe çıkmış gibi duruyor.
Van kedisinin geleceği bugün parlak, ama bu durum her zaman böyle değilmiş. Tür tehlike altına girince Van’daki Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van kedisiz bir Van olamayacağını düşünmüş ve şehrin simgesi haline gelen bu türü kurtarmaya karar vermiş. Bu amaçla kurulan Yüzüncü Yıl Üniversitesi Van Kedisi Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürlüğü 1992 yılında işe başladığında bünyesindeki çiftleşmeye uygun ergin kedi sayısı 30’u geçmiyormuş. Günümüzdeyse neredeyse 25 yıllık düzenli bir artışın ardından bu sayı 150’yi geride bırakmış durumda. Bu sayı bir gözü mavi, bir gözü kehribar, bembeyaz tüylü erkek ve dişi safkan bireyleri içeriyor.
Tür hâlâ 2006’da dahil edildiği nesli tehlikede olan hayvanlar listesinde yer almasına rağmen, projenin başındaki isim olan Prof. Dr. Abdullah Kaya, Van kedisinin geleceğinin parlak olduğunu düşünüyor. İki gözü kehribar veya iki gözü turkuvaz olan varyeteler zaten tehlike altında kabul edilmiyor. Gözlem altında doğal seleksiyon metoduyla üretilen türün en belirgin özelliği olan iki gözü farklı renkte olan beyaz yavruların doğum oranı çok düşük –yüzde 16 civarında. Türün tüm özelliklerini göstermeyen yavrular ise üretimde kullanılmıyor ve bu melez bireyler bölgedeki hayvanseverlere emanet ediliyor. “Hedefimiz Van’ı, her evde bir Van kedisinin bulunduğu eski günlerine geri döndürmek,” diyor Prof. Dr. Abdullah Kaya. “Ve de şehrin simgesi haline gelmiş bu eşsiz türün geleceğini garantiye almak.”
Kaynak: http://www.nationalgeographic.com.tr/makale/kesfet/dokuz-canli-van-kedisi/3817