Bir donanma subayının 58 yıl boyunca gözü gibi baktığı dört silindirli nadir Ferrari hayatında yeni bir sayfa açmaya hazır.
Emekli Tuğamiral Robert Phillips’ın Eski Ahit’teki Eyüp Kitabı’na eşdeğer otomobili, 1955 Ferrari 500 Mondial şöhreti, hezimeti ve nihayetinde yeniden zaferi tattı. Dört silindirli modelin sekiz örneğinden biri olan araç ilk kez 1955 Paris Grand Prix’sinde göründü ve kendi sınıfında birinci, genel klasmanda beşinci geldiği 1955 Venezuela Grand Prix dahil sayısız yarışta mücadele etti.
Ne yazık ki sonunda Richmond, Kaliforniya’daki bir Rambler bayisinin deposunda çürümeye terk edildi. ABD Donanması’nda rütbesi giderek yükselen Phillips de otomobili 1960’ta o depoda buldu işte.
“Kir pas içinde, çamurla kaplı haldeydi” diyor amiral. “Dükkânın zemininden bir yer bezi kaptım, motorun valf kapağını sildim ve ‘Ferrari’ yazısını gördüm. Onu kurtarmak zorundaydım.” 2200 $ (o dönemde yıllık maaşının üçte ikisi) harcayıp dokuz ay boyunca otomobili bizzat tamir ettikten sonra Mondial kökeni ya da şanlı soyağacından çok daha fazlasını ifade etmeye başladı. Ailenin bir parçası haline geldi.
“Gebelik sürecini andıran dokuz aylık tamirat dönemi yüzünden annem ilk torunum diyor; oğlum ise kardeşi olarak görüyor” diye anlatıyor Phillips. Mondial, Ferrari uzmanı David Carte’nin yürüttüğü sekiz yıllık restorasyon sürecinin ardından 2008’de Pebble Beach Concours d’Elegance’daki “en iyi Ferrari” diye tanımlandı.
Takdire şayan otomobil bu ay Pebble’a geri dönecek, ama hem acı hem tatlı bir dönüş… Artık 82 yaşındaki amiral yarışın resmi Gooding & Company müzayedesinde ondan vazgeçmeye hazır: Mondial’ın satış rakamının 7.5 milyon $’a kadar ulaşabileceği tahmin ediliyor.
Gooding & Company’nin kurucusu David Gooding “Müzayedeye çıkarmaya karar vermeden önce daima otomobilin geçmişini, orijinalitesini ve durumunu inceleriz” diyor. “Bu otomobille ilgili en güzel şey tüm kriterleri mükemmelen karşılaması. Mondial’i önemli bir sorumluluk ve ayrıcalık olarak görüyoruz; bir sonraki hamisini bulma görevini üstlenmek büyük bir zevk.”
Ferrari’nin geleceğine dair ne umut ettiği sorulduğunda Phillips gayet net: “Bir müze standında sergilenmek ya da kimsenin göremeyeceği özel bir koleksiyonda yer almak bu otomobilin harcı değil. Onu kullanacak, gösterecek ve hakkında konuşacak birine ait olması gerek.”